40 «حج‌گزار دائماً همراه با نور حج است مادام كه خود را با گناه نيالوده باشد». ¹

خداى سبحان اصل و منبع نورانيت جهان هستى است. همچنين باطن آسمانها و زمين و تمامى كائنات نورى است كه از خدا دريافت مى‌كنند. «اَللّٰهُ نُورُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ ». ² و نيز خداوند، زمينى كه مظهر ماده و جسمانيت است با نور خود روشن نمود. «وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهٰا» ؛ ³ بنابراين جهان هستى و به تعبيرى عالم تكوين سراسر نورند.

عالم تشريع هم سرشار از نور است. تورات نور است، انجيل نور است، قرآن هم نور است ⁴ و اساساً تمامى كتب آسمانى همه نورند و خداوند با نور، مسير انسان را روشن و بنى آدم را هدايت مى‌فرمايد.

اى خدا اى نوربخش هر ظُلَم

در ميان انسان‌ها انبياء نورند و به نورانيت دعوت مى‌كنند. قرآن كريم شهدا را هم وجودهاى نورانى مى‌داند. «وَ الشُّهَدٰاءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَ نُورُهُمْ ...» . ⁵ مؤمنين هم همراه با نورند و نور آنها را همراهى مى‌كند. «أَ فَمَنْ شَرَحَ اللّٰهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلاٰمِ فَهُوَ عَلىٰ نُورٍ مِنْ رَبِّهِ ...» . ⁶ نكته ظريفى كه در اين آيه وجود دارد اين است كه نفرمود «مع نور» يعنى با نورند بلكه فرمود «على نور» يعنى بر نورند. به بيان ديگر آنها بر نور مسلط و سوارند. نور در اختيار آنهاست، نور مركب آنهاست و نور رام ران آنهاست، آنها با نور مى‌روند، با نور مى‌آيند، با نور مى‌نشينند، با نور مى‌گويند، با نور مى‌شنوند و از همين روست كه لحظه لحظۀ آنها نور است و سلام و از همين روست كه ما به لحظات و آنات اين وجودهاى نورانى سلام مى‌دهيم.