39وارد شو. 1
د) شفاعت
خداوند به حج‌گزار مقام شفاعت مى‌دهد. اگر كسى توفيق زيارت خانۀ خدا را پيدا كرد، در آخرت شفاعت ديگران را مى‌تواند كند. اين مژده را امام جعفر صادق عليه السلام داد:
«كسى كه در عرفات وقوف كند، براى هر كس دعا كند اجابت مى‌شود. حاجى شفاعتش براى فرزندانش، اهل خانه‌اش و همسايگانش پذيرفته مى‌شود». 2
شفاعت فقط در اختيار خداست، اگر كسى بخواهد به اين مقام بزرگ دست يابد بايد با اذن و اجازۀ خدا باشد؛ تنها شفاعت اين دسته از انسان‌ها پذيرفته است.
«يَوْمَئِذٍ لاٰ تَنْفَعُ الشَّفٰاعَةُ إِلاّٰ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ ...» 3 ؛
«در آن روز شفاعت هيچكس سود نبخشد جز آنكس كه خداى رحمان به او اذن داده.»
خداوند مقام شفاعت را به بعضى از انسان‌ها داده است. انبيا و اوليا صاحبان شفاعت الهى‌اند، شهدا هم اجازۀ شفاعت دارند. از جمله كسانى كه خداوند به او اجازۀ شفاعت داده زائر خانه خداست.
ه ) نور
يكى از ويژگيها و آثارى كه بر حج مترتب است، نورانيت حاجى است. زائر خانۀ خدا از منبع لايزال الهى يعنى بيت اللّٰه الحرام، نور دريافت مى‌كند و آن را با خود همراه دارد، لذا حج براى حج‌گزار نورانيت در پى خواهد داشت. امام صادق عليه السلام فرمود: