20 «ده گروه از امّت كافر شدند... يكى از آنها كسى است كه وسعتى داشته باشد ولى به حج نرود تا بميرد».
و نيز در ادامه فرمود: «يا على هر كه حجّ را به تأخير اندازد (امروز و فردا كند) تا بميرد، خداوند او را در روز قيامت يهودى يا نصرانى مبعوث خواهد كرد».
و اينك متن روايت: «فى وصيّةالنبى لعلىّ(ع)كفر من هذهالامّة عشرة و عدَّ منها، مَن وَجَد سعةً فَماتَ و لَم يحجّ ... و قال يا على مَنْ سوّفالحج حتّى يموت بعثهالله يومالقيمة يهودياً او نصرانياً». 1 و نيز امام صادق(ع)فرمود: «ولوْ انّالناس تركواالحج لكانَ علىَالوالى انْ يُجبَرهم عَلى ذلك و عَلىالمقام عنده». 2 «اگر زمانى برسد كه مردم، حج را ترك نمايند بر زمامدار مسلمين واجب است كه آنان را به انجام و اقامه حجّ در آن مكان مقدس، مجبور كند».
و روايات ديگرى نيز در اهميّت اين مسأله وجود دارد كه طالبان مىتوانند به كتب مربوطه مراجعه كنند.
اهداف نورانى
بديهى است كه اين همه توجه، و ارزش نهادن به مسأله حج، تنها به خاطر مصالح و اهداف ارزشمندى است كه در اين عمل سياسى، عبادى وجود دارد. و بىترديد همانها موجب شد تا حج به عنوان يك واجب تشريع، و احكام خاصّى براى آن مقرّر گردد. و قطعاً اگر اهداف و مصالح روشنى مطرح نبود، هيچگاه حكيم مطلق بدان دستور نمىداد.
در آنجا كه مىفرمايد: «وَ أَذِّنْ فِي النّٰاسِ بِالْحَجِّ... لِيَشْهَدُوا مَنٰافِعَ لَهُمْ...» 3 «و مردم را به حج فراخوان تا پياده يا سواره بر شتران تكيده، از راههاى دور نزد تو بيايند، تا سودهائى كه ويژه آنهاست ببينند و نام خدا را در روزهائى معيّن، به هنگام ذبح چارپايانى كه خداوند رزق آنان ساخته، ياد كنند، پس از آنها بخوريد و بينوايان فقير را نيز اطعام كنيد».
آرى در اين كنگره عظيم جهانى، اسرارى شگرف، حكمتهائى ارزشمند، و فوائدى بزرگ نهفته است كه تمامى آنها در تقويت ساختارهاى معنوى جامعه و محكمتر نمودن هرچه بيشتر شالودههاى تربيتى، اجتماعى، اخلاقى، سياسى، اقتصادى و علمى جوامع اسلامى، تأثير بسزائى دارد. به ويژه از دريچه معنويت، حضور گسترده انسانها در آن صحنه عظيم، تبلور اطاعت محض و تقرّب