56

الف. كعبه

عنوان كعبه در دو جاى قرآن به‌كار رفته است كه عبارتند از: ( جَعَلَ اللّٰهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرٰامَ قِيٰاماً لِلنّٰاسِ ) ¹؛ و ديگرى: ( هَدْياً بٰالِغَ الْكَعْبَةِ ) ²؛ درباره علت اين نام‌گذارى چند قول مطرح است:

1. سطح مقطع كعبه تقريباً به‌صورت مربع است و در زبان عربى معمولاً به خانه‌هاى چهارگوش و مربع، كعبه اطلاق مى‌شود. امام صادق(ع) مى‌فرمايد:

«كعبه را از آن جهت كعبه نام نهاده‌اند كه چهارگوش است. علت چهارگوش بودنش نيز آن است كه در مقابل بيت‌المعمور است كه آن هم چهارگوش است. بيت‌المعمور چهارگوش شده، چون در برابر عرش است كه آن هم چهارگوش است. عرش چهارگوش شده چون كلماتى كه اسلام برآن‌ها استوار است چهار كلمه است: سبحان‌الله، الحمد لله، لا إله إلاّ الله و الله اكبر». ³بنابراين چهارگوش بودن كعبه بدين دليل است كه عرش خدا چهارگوشه دارد و هر گوشه‌اى بر اسمى از نام‌هاى الهى استوار شده است.