57اين نام‌ها يا به عبارت ديگر تسبيح، تحميد، تهليل و تكبير اركان اسماء الهى، اسماء محيط و امهات اسماء محسوب مى‌شوند و تحت اسماء جمال و جلال مى‌گنجند. از آن‌جا كه اين اسماء چهارگانه بر اسماء ديگر الهى احاطه و هيمنه دارند، طبعاً كعبه هم احاطه بر زمين خواهدداشت.

2. در زبان عربى به وسط هر چيز، كعبه مى‌گويند. از آن‌جا كه خانه خدا و بيت‌الله الحرام در وسط دنيا قرار گرفته است، به آن كعبه مى‌گويند. گروهى از يهود نزد پيامبر(ص) آمدند و درباره بعضى مسائل از ايشان سؤالاتى پرسيدند. يكى از آن‌ها پرسيد: چرا به كعبه، كعبه مى‌گويند؟ پيامبر(ص) فرمود:

«لأنها وسط الدنيا». ¹

زيرا كعبه در وسط دنيا قرار گرفته است.

مسأله دحوالأرض مؤيدى بر اين سخن است؛ زيرا كه زمين از كعبه انبساط و گسترش يافت. بر اين اساس كعبه مركزيت داشته، اساس و پايه اين كره خاكى است، از اين رو مادامى كه كعبه باقى است، زمين و دنيا هم وجود دارد، يعنى پيدايش دنيا از كعبه است و پايدارى و بقاى آن هم وابسته به اوست.

3. يكى ديگر از معانى كعبه ارتفاع و بلندى از سطح زمين است.

به هر چيزى كه داراى ارتفاع از سطح زمين باشد كعبه مى‌گويند.