33

خداى‌سبحان منافع بيشمارى را در حج قرار داده است ¹ تا حج‌گزار از تمامى آن‌ها بهره ببرد، حيوانات هم در اين ميهمانى آسوده‌اند؛ زيرا صيد آن‌ها حرام است. پروردگار عالم زائران خانه‌اش را به عنوان ميهمان خود پذيرفته و تحفه‌ها و هدايايى براى آن‌ها آماده ساخته است.

امير مؤمنان(ع) براى انجام كارى وارد مكه شد، باديه‌نشينى را ديد كه خود را به پرده‌هاى كعبه آويخته و با خداى خويش چنين مى‌گويد: «اى صاحب خانه! خانه، خانه تو و ميهمان، ميهمان توست. هر ميهمانى در ميهمانى‌اش بهره‌اى دارد، پس امشب بهره مرا آمرزش من قرار بده». حضرت على(ع) خطاب به اصحابش فرمود: «خداوند بزرگوارتر از آن است كه ميهمان خود را رد كند». ²امام صادق(ع) حاجى و نيز معتمر را مهمان خدا خواند و فرمود:

«زائرى كه به خانه خدا مى‌رود تا به خانه‌اش بازگردد، ميهمان خداست». ³كسى كه به ميهمانى مى‌رود معمولاً هنگام خداحافظى ميزبان به او مى‌گويد: باز هم بيا. دعوت مجدد خدا انسان را شائق مى‌كند تا بار ديگر هم به ديدار او بشتابد؛ از اين روست كه ما هر سال از خدا طلب حج مى‌كنيم و به او مى‌گوييم: