150
خلاصه درس فصل دوم:
شهر مقدس نجف در حاشيۀ فلات غربى عراق و در جنوب غربى بغداد واقع شده است و فاصلۀ آن تا بغداد 160 كيلومتر است. نجف در زبان عربى به معنى مكان مستطيل محصور و بلندى است كه آب نمى‌تواند آن را فرا گيرد و جمع آن >نجاف< است. برخى نيز معنى نجف را >تل<يا >تپه< ذكر كرده‌اند. اما> وادى‌السلام< به معنى دشت سلامتى است و اين نام در برخى از احاديث اهل بيت(ع)بر اين منطقه اطلاق شده است كه در حال حاضر اين نام به گورستان معروف شهر نجف اطلاق مى‌گردد كه آرامگاه بسيارى از بزرگان و علماى شيعه مى‌باشد. مساحت شهر در حدود 1338 كيلومتر مربع است، خيابان‌هاى آن پهن و مستقيم و ساختمان‌هاى آن مرتفع و بازارهاى آن پهن و مرتب است مخصوصاً بازار بزرگ آن >السوق الكبير< كه از باروى شرقى شهر آغاز مى‌شود و تا حرم مطهر حضرت على(ع)ادامه مى يابد.اين شهر تاريخى كهن دارد و در دوران حكومت >منذريان< يا >پادشاهان حيره< كه كارگزاران امپراتورى ساسانى بودند، منطقۀ نجف به عنوان ييلاق مورد استفاده قرار مى‌گرفت و به علت آب و هواى مناسب، برخى از پادشاهان حيره قصرها و منازلى در آن منطه ساخته بودند.شاپور براى جلوگيرى از حملۀ اعراب باديه‌نشين اقدام به حفر خندقى در ناحيۀ غربى شهر نجف نمود كه بقاياى اين خندق بين نجف و كربلا همچنان پابرجا است و امروزه >بكرى سعده< ناميده مى‌شود. قبل از فتح مسلمانان تعدادى از ديرها و كليساهاى مسيحى در اين منطقه بنا شده بود. پس از دفن