47گفته[اند] مدخلِ صدق مدينه است و مخرج صدق مكه.

المدينه: ¹ مدينه در لغت، يا عبارت از «خانه‌هاى» بسيار است كه تجاوز كرده باشد از حدّ قريه و نرسيده باشد به حدّ مصر ² و يا مرادفِ مصر است و متبادر از مدينه به لام تعريف آن محل شريف و موطن منيف است به خلاف نكره كه تبادر و ظهورش در مجموع مُدن على السّويه است و منسوب به كُلّ مَدينى. منسوب به مدينۀ شريفۀ مدنى است.

مدينة الرسول: - صلى اللّٰه عليه و آله و سلم - جه جهت اضافت نمودن آن سرور به نفسِ نفيس و ذات با بركات خود - صلى‌اللّٰه عليه و آله و سلم.

المحرومه ³: در تورات آمده وجه تسميه‌اش انزال رحمتهاى حق است به آن موطن شريف به وجود لطيف آن حضرت بلكه رحمت ذات با بركات آن حضرت است كه آن موضع شريف مرحوم شده به آن قال اللّٰه تعالىٰ: «مٰا أَرْسَلْنٰاكَ إِلاّٰ رَحْمَةً لِلْعٰالَمِينَ ⁴»

المرزوقه و مسجد [5 - ب] الاقصىٰ ⁵: منقول است از صاحب «المطالع ⁶».

المسكينه: منقول است از تورات اسناد مسكنت به او يا حقيقت است به معنى خلق قابليت آن در وى يا مجازى است بنابر آنكه اهل ⁷ خضوع و خشوع است.

المسلمه: وجه اسناد اسلام حقيقتاً يا مجازاً همچو اسناد ايمان است، چنان كه گذشت.

مضجع رسول اللّٰه: - صَلى اللّٰه عليه و آله و سلم - در حديث است.