49

نذر و وقف

يكى از سنت‌هاى پسنديدۀ مسلمانان، نذر اعمالى است براى معصومين عليهم السلام يا اموالى براى آنان و همچنين وقف ملك يا مالى براى آنان و اين سنت حسنه همچنان رواج دارد و از آنجا كه برخى از زائران گاهى براى عمل به نذر خود يا صرف منافع موقوفات، راهى آن ديار مى‌شوند، توجه به برخى از احكام نذر و وقف كه ارتباطى با آن پيشوايان پاك و حرم‌هاى مطهّر آنان و امور مربوط به ايشان دارد، مفيد خواهد بود:

1 . اگر نذر كند كه به زيارت يكى از امامان عليهم السلام برود، چنانچه به زيارت امام ديگر برود كافى نيست و چنانچه به واسطۀ عذر نتواند آن امام را زيارت كند، چيزى بر او نيست. ¹2 . كسى كه نذر كرده به زيارت برود و غسل زيارت و نماز آن را نذر نكرده، لازم نيست، غسل و نماز را انجام دهد. ²3 . اگر براى حرم يكى از امامان عليهم السلام يا امامزادگان چيزى نذر كند، بايد آن را به مصارف حرم برساند؛ از قبيل فرش و پرده و روشنايى. ³4 . اگر چيزى را نذر خود امام عليه السلام يا امامزاده كند، چنانچه مصرف معينى را قصد كرده بايد به همان مصرف برساند و اگر مصرف معينى را قصد نكرده، بايد به فقيران و زائران بدهد يا مسجد و مانند آن بسازد و ثواب آن را به امام هديه كند. ⁴5 . اگر چيزى را به حرم امامان عليهم السلام يا امامزادگان وقف كرده باشد، منافع آن صرف در تعمير و نور و خدمت كاران حرم و نگهبانان و ساير امور مربوط به حرم مى‌شود. ⁵6 . اگر چيزى را براى سيدالشهدا عليه السلام وقف كرده باشند، صرف در عزادارى