11حالى كه قرآن به ما آموخته:

الف: از زندان نترسيد: «رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ » ¹

ب: از مرگ و شهادت نترسيد كه ساحران پس از ايمان به موسى همين كه تهديد به قتل شدند گفتند: «إِنّٰا إِلىٰ رَبِّنٰا رٰاغِبُونَ » ²

ج: از كثرت دشمن نترسيد: «كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً » ³

و در مقابل اين ترس‌ها قرآن سفارش كرده كه اوست كه آرامش را بر دل مؤمنان نازل مى‌كند. «هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ » ⁴

اوست كه امدادهاى غيبى را فرو مى‌فرستد. «لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّٰهُ فِي مَوٰاطِنَ كَثِيرَةٍ » ⁵

اوست كه پيامبران و مؤمنان را يارى مى‌كند. «إِنّٰا لَنَنْصُرُ رُسُلَنٰا وَ الَّذِينَ آمَنُوا» ⁶

اوست كه اهل تقوا را به اهداف خود رسانده و خوش عاقبت مى‌كند. «وَ الْعٰاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ » ⁷

اوست كه مؤمنان را از ظلمات شرك و تحير و جهل و تفرقه به سوى نور مى‌برد. «اَللّٰهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمٰاتِ إِلَى النُّورِ» ⁸

اوست كه انواع وحشت‌ها را در دل كفار مى‌افكند. «سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ » ⁹

آرى سفر حج آزمايشگاهى است كه ما به سرزمين وحى برويم و خود را در آينه قرآن ببينيم و وعده‌هاى خداوند را با چشم و دل مشاهده كنيم: