37منظور از امنيت خانه كعبه اين است كه اين خانه به جهت احترامى كه نزد خدا و مردم دارد،اگر كسى به آن خانه پناهنده شود،جان و مال او در امان خواهد بود و هيچ كس حق تعرض به پناهندۀ اين خانه را ندارد،چنان كه حدود الهى در آن جارى نمى‌شود،سلاح جنگى حمل نمى‌شود. ¹تقييد واژه «مَثابَةً» به وسيله «النّاسِ» و مقيد نشدنِ «اَمنًا» با آن،گوياى اين نكته است كه همه كس و همه چيزى در خانه خدا در امنيت است ²و اگر كسى با معرفت و شناخت وارد خانه خدا شود،خداوند او را از عذاب خودش نيز حفظ مى‌كند. ³امنيت حرم به دعاى حضرت ابراهيم بود كه بعد از بناى كعبه از خداوند متعال خواست تا مكه را حرم امن قرار دهد،خداوند دعاى او را اجابت كرد و همين امنيت و حرمت حرم بود كه طى قرن‌ها مكه را از تجاوز قبائل بيابانگرد حفظ كرد و آن را شهر آمن و به تعبير قرآن كريم «اَلْبَلَدِ الْأَمِينِ» و «الْبَلَد ِ الْحَرام» قرار داد. ⁴در واقع بخش مهمى از امنيت مربوط به زائران كعبه است كه آنان نيز از شعائر الهى به شمار آمده و هتك حرمت آنان در رديف حلال كردن ساير حرمت‌هاى دينى است. ⁵از امام صادق عليه السلام نيز در تفسير آيه شريفه «مَنْ دَخَلَهُ كٰانَ آمِناً» آمده است كه هر انسانى وارد حرم شود و به آن پناه برد،از خشم خدا در امان است و هر حيوان و پرنده‌اى وارد آن شود نبايد آن را رم داد يا آزارش رساند تا آنگاه كه از حرم خارج شود. ⁶ابن عباس گويد:مراد از امنيت مكه اين است كه در شهر مكه نمى‌توان هيچ پرنده‌اى را صيد كرد و درختان آن را بريد و گياهان آن را كند. ⁷ پرسش: با توجه به اينكه كعبه و حرم الهى پيش از حضرت ابراهيم عليه السلام نيز بوده آيا پيش از دعاى آن حضرت امنيت نداشته است؟