40ثانياً يعقوبى 20/2 از قول عمار ياسر نقل مىكند كه گفت: من از همه مردم از ازدواج رسول خدا با خديجه آگاهترم، من با آن حضرت دوست بودم، اينكه مردم مىگويند خديجه وى را به اجيرى گرفت صحيح نيست، او هرگز اجير احدى نشد. آرى، موقعيت خانوادگى و شرافت و بزرگى خاندان بنىهاشم نيز گزارش يعقوبى را تأييد مىكند.
ازدواج با حضرت خديجه
حضرت خديجه دختر خُويلد بن اسد بن عبدالعزّى از اشراف مكه و زنى خردمند، هوشمند، بادرايت، پارسا و پاكدامن بود و بهترين زن قريش به شمار مىآمد تا آنجا كه در دوران جاهليت به «طاهره» و «سيده قريش» مشهور گرديد. خديجه گويا از طريق ارث پدر و تجارت ثروت زيادى به دست آورده بود. گويند او قبلاً دو شوهر كرده بود و هر دو زندگى را بدرود گفته بودند. با اين وصف خديجه همچنان شاداب و جوان بود و خواستگاران بسيار داشت ليكن به تمامى آنان پاسخ منفى داده بود. طاهره قريش فقط به يك نقطه نظر داشت و او امين قريش بود، چون كسى جز سيد قريش كفو و همتاى سيده قريش نبود. آرى، خديجه به روايت طبرسى 36/ از اخبارى كه از يهود و بَحيرا به او رسيده و مطالبى كه از آمنه مادر حضرت شنيده بود و با درايت و پرهيزكارى كه داشت دريافته بود كه محمد(ص) آيندهاى بس درخشان و با معنويت دارد.
ابن سعد 131/1 گويد: هنگامى كه پيامبر از تجارت شام بازگشت خديجه دوست خود، نفيسه دختر مُنْيه را نزد او فرستاد تا مسائلى را