24خرافات و افسانه سراپاى آنان را پوشانده بود تا آن‌جا كه دختران خود را زنده به گور مى‌كردند! قرآن در سوره تكوير آيۀ هشت و نه مى‌فرمايد: > وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ * بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ < و آن‌گاه كه از دختر زنده به گور شده پرسيده شود كه به كدام گناه كشته شده است؟
اميرالمؤمنين على(ع) در نهج‌البلاغه 68/ مى‌فرمايد: «شما اى گروه عرب بدترين آيين را داشتيد و در بدترين سرزمين بوديد، در بين سنگ‌هاى سخت و مارهاى گزنده مى‌خوابيديد، آب تيره مى‌نوشيديد و غذاى ناگوار مى‌خورديد، خون يكديگر را مى‌ريختيد و پيوند خويشاوندى را قطع مى‌كرديد، بت‌ها در ميان شما برپا و گناهان سراپاى شما را فرا گرفته بود».
تمامى اين مشكلات، نابسامانى‌ها و بى‌فرهنگى‌ها را قرآن در يك جمله كوتاه در آيه صدوسه آل‌عمران چنين بيان كرده است: > وَ كُنْتُمْ عَلىٰ شَفٰا حُفْرَةٍ مِنَ النّٰارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهٰا < بر لب پرتگاهى از آتش بوديد كه خدا شما را از آن رهانيد. و از اين روست كه در آيه صد و شصت و چهار همين سوره نيز مى‌فرمايد:
>لَقَدْ مَنَّ اللّٰهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آيٰاتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتٰابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كٰانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلاٰلٍ مُبِينٍ <.
هر آينه خداوند بر مؤمنان منّت نهاد آن‌گاه كه از خودشان فرستاده‌اى در ميانشان برانگيخت كه آيات او را براى‌شان مى‌خواند و پاكشان مى‌سازد و به آنان كتاب و حكمت مى‌آموزد، هر چند پيش از اين در گمراهى آشكار بودند.