47قرآن مجيد مى‌فرمايد: «و هر مصيبتى به شما برسد به سبب دستاورد خودتان است و [خدا] از بسيارى [از گناهان شما] درمى‌گذرد».
امام صادق(ع) نيز در اين‌باره چنين فرمود:
هيچ رگى از بدن نمى‌جهد و هيچ نكبتى نمى‌رسد و هيچ سردرد و بيمارى ديگرى عارض كسى نمى‌شود مگر به خاطر گناهى است كه كرده، سپس آن حضرت اين آيه شورى را تلاوت نمود و در معناى آن فرمود: يعنى آنچه كه از عقوبتش صرف‌نظر مى‌كند بيشتر از آن گناهانى است كه عقوبتش را به گناه‌كار مى‌چشاند. 1
اين آيات نيز همين نكته را باز مى‌گويد:
و چه بسيار شهرهايى را كه [مردم آنها] ستم‌كار بودند، هلاك كرديم و [اينك ديوارهاى] آنها بر سقف‌هايشان فرو ريخته است و [چه بسيار] چاه‌هاى رها شده و كاخ‌هاى برافراشته [كه صاحبانشان هلاك شده‌اند]. 2
و خدا مثلى زده است: شهرى را كه امنيت و آرامش داشت و رزق آن به فراوانى از هر نقطه بدان مى‌رسيد؛ پس نعمت‌هاى خدا را ناسپاسى كردند و خدا هم به سزاى آنچه مى‌كردند طعم