21
جايگاه عمره
عمره، بريدن از خلق و رويكردى به سوى حق است؛ سفر از خلق به حق و دور شدن از غير خدا، انسان با رفتن به عمره مزه‌اى از ملكوت مى‌چشد.
او خموشى است كه به بارگاه نور، بهجت و سرور راه يافته است، عمره‌گزار به سوى خدا فرار مى‌كند. سلوك عمره منازل و مقاماتى دارد كه ديدار حق، اوج آن است؛ عمره راه رستگارى و فوز عظيم است.
فلسفۀ اشك در عمره نمودار مى‌گردد. راز و نياز با خدا، نجوا و همنشينى با او در كنار خانه‌اش به اوج مى‌رسد. زائر چون ستاره‌اى درخشان در آسمان تاريكى‌ها مى‌درخشد و نامش در دفتر خدا ثبت مى‌شود. انسانى كه به عمره مى‌رود، ميهمان خداست و خدا از او ميزبانى مى‌كند.
دربارۀ ارزش، اهميت و جايگاه عمره مضامين گسترده و متنوعى وجود دارد كه مى‌توان به اهمّ آنها اشاره كرد.
الف: كفّارۀ گناهان
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
«هر عمره تا عمرۀ ديگر، كفارۀ (گناهان) ميان آن دو مى‌باشد و پاداش حج مقبول، بهشت است». 1