37وسط، در پى يكديگر مى‌چرخند تا به كنارۀ بركه مى‌رسند و آب موّاج در آنجا، متحيّر و سرگردان مى‌شود و گويا نمى‌داند، چگونه جريان پيدا كند و به حركت خود ادامه دهد و همين تحيّر و سرگردانى آب، ميان بركه و حركتش از وسط، به كنار و بازگشتش از كنار به وسط است كه نام حائر را به آن ارزانى داشته است. شايد كربلا يا بعضى از قسمت‌هاى آن، به‌خاطر وجود پستى‌هايى كه آب باران در آنها جريان پيدا مى‌كرده، از قديم به اين اسم ناميده شده است.

بديهى است كه تاريخ، دروغ نمى‌گويد؛ زيرا هنوز اين قبيل پستى‌ها در اطراف شهر كربلا، به ويژه در بخش‌هاى جنوبى به چشم مى‌خورد كه مرداب‌هاى فراخى را شكل داده و شهردارى تا امروز نتوانسته آنها را بخشكاند يا از بين ببرد و جان هزاران انسان را كه هر ساله، قربانى امراض گوناگون عمومى و بيمارى‌هاى خانمان‌برانداز كه منشأ همۀ آنها، همان مرداب‌هاى زيان‌بار اطراف اين شهر مقدس است، نجات بدهد. ¹همۀ راويان و دانشمندان علم حديث و مورّخين و جغرافى‌دانان و لغت‌شناسان، بر نام‌گذارى كربلا به «حائر» به طور مطلق، اتّفاق نظر دارند و بنابر آنچه از ظاهر اخبار و روايات به دست مى‌آيد، كربلا از آغاز به اين نام، مشهور بوده است. در كتاب «الامم و الملوك» ² طبرى، از آن به نام «حير» ياد شده است؛ در حالى كه حير نزد لغت شناسان، مخفّف لفظ حائر در زبان مردم است؛ مردم عادى كه به طور طبيعى، كوچك شدن نام‌ها را مى‌پسندند. ³