178زيارت مى‌كردم و از خدا مى‌خواستم مشكل را از سر راهم بردارد. بى استثنا پاسخ مى‌شنيدم و آن سختى از من برطرف مى‌شد؛ اين چيزى است كه بارها آن را آزموده و همواره چنين يافته‌ام. خداوند ما را بر محبت مصطفى صلى الله عليه و آله و دودمانش بميراند.» 1آن مرد گفت: يعنى آنها واسطه‌هاى فيض الهى‌اند و با عنايت به آنان، خداوند مشكلات را حل مى‌كند؟!
شخص فاضلى از ميان همان جمع گفت: آيا دوست داريد، واقعۀ ديگرى در همين باره به شما بگويم؟ همراهان اعلام آمادگى كردند و او گفت:
ابن حجر در تهذيب التهذيب به نقل از حاكم نيشابورى آورده است:
از ابوبكر محمد بن المؤمل بن الحسين بن عيسى شنيدم كه مى‌گفت: با امام اهل حديث، ابوبكر بن خزيمه و هم‌سنگش، ابو على ثقفى و گروه بى‌شمارى از اساتيدمان، راهى زيارت على بن موسى الرضا عليه السلام در توس شديم.
آن‌چنان تعظيم و احترامى را از ابن خزيمه نسبت به آن بارگاه مشاهده كرديم كه در بهت و حيرت فرو رفتيم. 2حيرت‌آورتر اين كه بارها گفته شده هر گونه زيارت و واسطه قرار دادن نيكان نزد خداوند، بدعت و شرك است و آدمى را از دين خارج مى‌كند؛ به راستى چگونه بزرگانشان با زيارت مشرك نمى‌شدند! ولى...