115پياپى مكتبى، هر روز سُست‌تر از روز پيش مى‌شد، امام باقر عليه السلام فرصت نشر معارف قرآنى را پيدا كرد. امام عليه السلام از طريق تربيت گروهى بزرگ از فقيهان و مفسران و حكيمان معارف الهى، همچون جابر بن يزيد جعفى، محمد بن مسلم، ابان بن تغلب، محمد بن اسماعيل بن بزيع، ابوبصير اسدى، فضيل بن يسار و گروهى ديگر از مستعدان را از فيض دانش خويش سرشار مى‌ساخت. آوازۀ علوم و دانش‌هاى امام باقر عليه السلام چنان اقطار كشور اسلامى را پر كرده بود كه لقب باقرالعلوم يعنى گشايندۀ دريچه‌هاى دانش و شكافندۀ مشكلات علوم را به خود گرفته بود.
دانشمندان اهل سنت مى‌نويسند: محمد باقر به اندازه‌اى گنج‌هاى پنهان معارف و دانش‌ها را آشكار ساخته، حقايق احكام و حكمت‌ها و لطايف دانش‌ها را بيان نموده كه جز بر عناصر بى‌بصيرت يا بدسيرت پوشيده نيست و از همين جاست كه وى را شكافنده و جامع علوم و برافرازندۀ پرچم دانش خوانده‌اند. 1امام باقر عليه السلام در سخنان خود، اغلب به آيات قرآن مجيد استناد نموده از كلام خدا شاهد مى‌آورد و مى‌فرمود:
هر مطلبى گفتم، از من بپرسيد كه در كجاى قرآن است تا آيۀ مربوط به آن موضوع را معرفى كنم.
آثار درخشان علمى پيشواى پنجم و شاگردان برجستۀ وى، پيشگويى رسول گرامى اسلام را عينيت بخشيد.
محمد بن مسلم، آن فقيه بزرگ، از آن حضرت سى هزار حديث روايت كرده است، همچنين جابر جعفى مى‌گويد: