51شرح بر اساس آنچه در تاريخ‌هاى معتبر آمده است، رسول خدا(ص) تا سه سال به صورت مخفيانه دعوت مى‌كرد، امّا به دنبال نزول آيۀ (B وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ
الْأَقْرَبِينَ ) ، پيامبر(ص) مأمور شد كه دعوت خود را علنى سازد و در اين راه از خويشان و اقرباى خود آغاز كند.
رسول خدا(ص) به همين منظور خويشان خود را دعوت فرمود و پس از چند جلسه پذيرايى دعوت خود را با آنان در ميان گذاشت.
طبرى مورخ بزرگ اهل سنّت ماجراى اين دعوت را به نقل از على(ع) كه خود شاهد وقايع بوده به اين شكل نقل مى‌كند
«در آن جمع رسول خدا (ص) رو به قوم خود كرد و گفت به راستى من خير دنيا و آخرت را براى شما آوردم و خداى تبارك و تعالى به من فرمان داده است كه شما را به آن دعوت كنم. پس كداميك از شما مرا در اين كار يارى و همراهى مى‌كند كه در اين صورت او برادر من، وصىّ من و جانشين من در بين شما باشد؟» على(ع) در ادامه مى‌فرمايد «پس بستگان پيامبر(ص) همگى روى گرداندند. اما من در حالى كه از همه كوچكتر بودم. بپا خاستم و گفتم «اى پيامبر خدا، من يار و وزير شما در اين كار خواهم شد. در اينجا پيامبر(ص) گردن مرا گرفت و خطاب به آن جمع گفت اين شخص برادر من، وصىّ من