70برايش زندان مى‌كردند.
و اين كار را در عصر امام دهم و يازدهم با سرسختى تمام اجرا مى كردند،چراكه با تواتر شنيده بودند كه مهدى موعود(عج) و برهم زننده بساط ستمگران از نسل آن دو بزرگوار خواهد بود.
و از همان روز اوّلى كه مهدى منتظر «روحى فداه» آن آخرين اميد محرومان و مظلومان متولّد شد تا روز شهادت و رحلت مولا امام عسكرى(ع)، كسى آن حضرت را جز در همان خانه نديد.
و از آنجايى كه سرداب خانه، بيش از هر جاى ديگر خانه، دور از چشم اغيار و مأموران حكومتى بود، احتمال زياد است كه حضرت دوست جان جهانيان فداى خاك پايش باد بيشتر در همان سرداب مقدّس بسر مى برد.
و پيش از غيبت صغرى آخرين بارى كه خيل كثيرى از مردم، مولا امام مهدى(عج) را ديدند در همان خانه بود و در همين سرداب بود كه از چشم ناپاك مأموران عبّاسى ناپديد شد.
باب غيبت در سامرا
در اين خصوص مقاله اى در دست است كه ما را از هر جهت بى نياز مى كند و ما با اندك تلخيص و