20سخن نمىگفت و مىفرمود: «از نشانههاى دانايى آدمى اين است كه در مسائل بيهوده، اندك سخن گويد». نه بسيار كمسخن بود و نه پرگو. هنگام حرف زدن، دهان را كاملاً باز نمىكرد و زمانى كه سخن مىگفت، شنوندگان سرشان را پايين مىانداختند و چنان آرام بودند كه گويا پرندهاى بر سرشان نشسته است و چون خاموش مىشد، آنان حرف مىزدند. به پُرگويان هشدار مىداد و مىفرمود:
هركه گفتارش بسيار باشد، اشتباهش بسيار شود و كسى كه اشتباهش زياد باشد، گناهانش بسيار گردد و هركه گناهانش بسيار باشد، دوزخ براى او شايستهتر است. 1
آن حضرت هيچگاه با نهايت مرتبه عقل و فهم خويش با كسى سخن نگفت و مىفرمود: «ما پيامبران، مأموريم كه با مردم به اندازه عقل و فهم آنان