45بر پيامبر مطرح شود؛ زيرا ما معتقديم پيامبر گرامى صلَّى اللّٰه عليه و آله و سلَّم هم از تمام اين كتاب‌ها آگاه بود و خدا او را آگاه كرده است. آگاهى ائمه دليل بر ناآگاهى پيامبر صلَّى اللّٰه عليه و آله و سلَّم نيست و علوم امامان شيعه، پرتوى از علوم پيامبر صلَّى اللّٰه عليه و آله و سلَّم است و بارها تصريح كرده‌اند كه ما آنچه در سنت پيامبرصلَّى اللّٰه عليه و آله و سلَّم آمده را بازگو مى‌كنيم. و حتى در روايت نخست، امام موسى بن جعفرعليه السَّلام تصريح مى‌كند كه آگاهى ما از اين كتاب‌ها، به خاطر اين است كه از ذرّيۀ پيامبر صلَّى اللّٰه عليه و آله و سلَّم هستيم و اين علوم از پدرانمان و از پيامبر صلَّى اللّٰه عليه و آله و سلَّم به ما ارث رسيده است.
2. بحارالأنوار
علامۀ مجلسى در بحارالأنوار، در صفحه‌اى كه مؤلف به آن اشاره كرده، رواياتى نقل مى‌كند كه بايد در اصول و فروع به ائمۀ اهل بيتعليهم السَّلام مراجعه كرد. از امام صادقعليه السَّلام نقل مى‌كند كه فرمود:
«إعْرِفُوا منازلَ شيعتِنا بقَدْرِ ما يُحسِنون من رواياتهم عنّا» 1؛ «منزلت شيعۀ ما را