28در اين هنگام حاضران در مجلس در امتثال امر پيامبر اختلاف كردند(برخى گفتند بياوريد، برخى ديگر مانع شدند) و سر و صدا زياد شد، پيامبرصلَّى اللّٰه عليه و آله و سلَّم فرمود:

برخيزيد و مجلس را ترك كنيد، شايسته نيست در حضور من به نزاع بپردازيد.

ابن عباس مى‌گويد: مصيبت بزرگ آنگاه دامن مسلمانان را گرفت كه پيامبر را از نگاشتن نامه بازداشتند».

اكنون بايد ديد ريشۀ اختلاف كجاست؟ اگر همان يك نفر و چند نفر با نوشتن نامه‌اى كه مايۀ هدايت امت بود مخالفت نمى‌كردند،دو دستگى در ميان مسلمانان رخ نمى‌داد.

شايسته بود نويسندۀ علاقه‌مند به تقريب، به جاى آن عامل سطحى، بر روى اين عامل واقعى تكيه كند و به سان ابن عباس به خاطر جلوگيرى از نگارش نامه اظهار تأسف نمايد و كسانى را كه در بستر بيمارى مايۀ آزار و اذيت پيامبرصلَّى اللّٰه عليه و آله و سلَّم را فراهم آوردند، نكوهش كند؛ زيرا قرآن مجيد دربارۀ كسانى كه پيامبرصلَّى اللّٰه عليه و آله و سلَّم را آزرده كنند چنين