16 (درك) محضر عالمان زمان، به مراحل عالى علم و اجتهاد و فضيلت نفسى و موقعيت اجتماعى و شهامت اخلاقى نايل آمد. او به جز اين صفات كسب كرده، از مواهب والايى، چون قامت بلند، پيكر رشيد، دل شجاع، كالبد توانا، استخوان بندى درشت و متناسب، سيماى جذّاب، چشمان درشت و سياه و نافذ و عميق و محبّت‌بار و هيئت شكوهمند ( و به تعبير ابن سينا: «سَمْتٍ‌ٍٍ رشيد») برخوردار بود و در چنين پيكرى، روحى بزرگ و دلى «چون دشت‌هاى بى انتها» جاى داشت كه احساسات بى‌كران و تعقّل وافر آن، موجب اين همه بركت علمى و اجتماعى شد و همراه اين صفات اكتسابى و طبيعى، فضايل ارجمند ديگرى داشت چون قاطعيت كامل، شجاعت مقدّس، ايمان سوزان، اخلاص سرشار، عاطفه‌اى چون جوهر نسيم، و عشقى - چونان عظمت - به خاندان پيامبر....» 1
«.. سيماى آسمانى و پرنورش