23
«قُلْتُ لاَِبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع): جَعَلَنِيَ اللَّهُ فِدَاكَ أَسْأَلُكَ فِي الْحَجِّ مُنْذُ أَرْبَعِينَ عَاماً فَتُفْتِينِي فَقَالَ يَا زُرَارَةُ بَيْتٌ يُحَجُّ قَبْلَ آدَمَ(ع) بِأَلْفَيْ عَام تُرِيدُ أَنْ تَفْنَي مَسَائِلُهُ فِي أَرْبَعِينَ عَاماً». 1
«به امام صادق(ع) عرض كردم، فداى شما شوم، حدود چهل سال است كه درباره حج از شما مى‌پرسم و شما پاسخ مى‌دهيد و فتواى خويش را بيان مى‌فرماييد. امام(ع) فرمود: اى زراره، خانه‌اى كه بيش از دو هزار سال، قبل از پيدايش آدم(ع) حج گزارده مى‌شد، مى‌خواهى در چهل سال مسائل آن پايان پذيرد؟»
هر چه حاجى در زمينه اعمال و مناسك حج آگاه‌تر باشد، ضمن انجام درست اعمال، بيشتر ذهن خود را به‌سوى اسرار و معارف هريك از اعمال حج معطوف داشته، بهره معنوى بيشترى مى‌برد. برخى از حاجيان در ميقات، به‌جاى ريختن اشك و توجه بيشتر به حضرت حق و انابه و توبه و راهيابى به‌حضور صاحب‌خانه، در وسوسه درست تلفظ كردن نيت گير مى‌كنند و از آن همه زيبايى و عشق محروم مى‌مانند و حال آن‌كه فقها همگى فتوا داده و مى‌دهند كه نيت لازم نيست بر زبان جارى شود و همان مرور به قلب و فكر كافى است.
رسول خدا (ص) فرمود:
«تَعَلَّمُوا مناسِكَكُم، فَاِنَّها مِنْ دِينِكُمْ». 2
«مناسك حج خود را فراگيريد كه آن، بخشى از دين شما است.»