1) - مى‌انداختند و بارهاى ايشان را مى‌بردند، آن بدنهاى از گل نازكتر را برهنه و پياده هدف گلولۀ جفاى آن ظالمان از خدا بى‌خبر نموده مشغول چپاول خود شدند. هركس به خود مشغول است، كسى از كسى خبر ندارد، معلوم نيست كشته كيست و زنده كيست، بالأخره از آن دره سرازير شده سواد مدينه طيبه از دور نمايان شد. خط آهن نزديك رسيد، عساكر حفظه شمندفر مطلع شده براى مدافعه نزديك آمدند و با آن دشمنان دين آن كه دايم هوس سوختن ما مى‌كرد كاش مى‌بود و در آن لحظه تماشا مى‌كرد لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ لَبَّيْك وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَك، إِنَّ الْحَمْدَ وَ النِّعْمَۀ وَ الْعِزَّۀِ‌َ لَكَ، اللَّهُمَّ اجْعَلْهَا َكَفَّارَۀً لِذُنُوبِنَا وَ ذُخْراً لِيَومِ حَشرِنَا وَ نُشُورِنَا. جان قربان آن دربه درهاى صحراى پر خوف كربلا كه چه گذشت بر آن ذرارى طاهره - عليهم‌السلام - وَ لله دَرُّ مَن قَالَ: تو كمان كشيده و دركمين كه زنى تيرم ومن غمين همه غمم از همين كه خدا نكرده خطا كنى به جنگ درآمدند و ايشان را مانع از تعاقب قافلۀ حاج شدند. آن جماعت در به در مسلوب و منهوب، مجروح، مقتول، گرسنه، تشنه، برهنه روى به مدينه نهادند و با يك حالت فلاكت و ذلتى برهنه و تشنه به مدينه رسيدند و در پشت مدينه نزول نموده جماعتى كثير از ايشان در آن وادى محظور مخوف ماندند كه قدرت بر آمدن نداشتند. جمعى هدف گلوله شده مجروح و چند نفرى مقتول؛ آن‌قدر ليره‌ها و بارها و قره‌پوك‌ها و براتها و زر و زيورها و قاليچه‌ها رفت كه قلم نوشتن آن را طاقت ندارد. لدى الورود به حكومت محليۀ مدينه طيّبه اطلاع داده، حضرت آقا با همان حالت احرام به منزل حكومت رفته تفصيل حال را بيان كردند. والى هم تمام اشغال حكومتى را كنار گذاشته، مشغول تصفيه امر ايشان شد. عساكر حفظۀ راه، عربها را عقب نشانده مقدارى از اموال حاج كه در اين حدود صحرا ريخته بود جمع كردند و اطلاع به شهر دادند، جمعى از حاجيان رفتند و قليلى از آنها را آوردند ولى سفره بى‌مدعى، خلوت بى انتظار آن ظالمان بى‌دين خنجر را كشيدند به جان بارها و آنچه از نقود و نفايس بود بار كردند و بردند، مى‌توان گفت خسارت اين قافله در اين وقعه شصت‌هزار ليره مى‌شود. يك نفر سيد با عيالش برهنه و حيران مانده اظهار كرد كه از من يك نفر هفتصد تومان مى‌شود. المرء يجمع و الزمان يفرقه و يذل يرقع و الخطوب تمزقه خلاصه به شفاعت حضرت خاتم - عليه و آله السلام - جان جماعتى به سلامت خلاص شد وگرنه مظان آن بود كه يك نفر جان به در نبرد، تا حوالى غروب متفرقين حاج جمع شدند صداى ضجه وگريه بلندشد. مسلمان نشنود كافر ببيند. حاجى حسين قمشه‌اى كه از يكى-