53
3. نبرد با دشمن
حضرت عباس عليه السلام آنان را بسيار پند داد، اما در آنها اثرى نگذاشت. سپس به سوى آبراه فرات حمله‌ور شد.
چهار هزار نفر از آبراه نگاهبانى مى‌كردند 1 كه پانصد تن از آنها كماندارانى بودند كه به محض نزديك شدن كسى به فرات تير پرتاب مى‌نمودند.
امام حسين عليه السلام بر شترى سوار شد و به دنبال حضرت عباس عليه السلام حركت كرد. عمر سعد فرياد زد: «واى بر شما ميان او و فرات حائل شويد و نگذاريد به آب دست يابد» و گروهى را براى جلوگيرى از پيشروى امام، فرستاد.
امام در اين هنگام دست به دعا برداشت و فرمود:
«پروردگارا! تشنگى را به او بچشان!»
مردى از قبيله بنى دارم سخن امام را شنيد، عصبانى شد و تيرى بر چله كمان گذاشت و آن را به سوى امام پرتاب كرد. تير بر چانۀ امام اصابت نمود. امام دست زير چانه گرفت و آن را از خون پر كرد و به هوا پاشيد و فرمود: «بار خدايا! از آن چه به پسر دخت رسولت صلى الله عليه و آله روا مى‌دارند به تو شكايت مى‌كنم».
در اين ميان، حضرت عباس عليه السلام خود را به آب