96جان از خواهشهاى نفسانى دعوت مىكند: «وَ هَرْوِلْ هَرباً مِنْ هَوَاكَ» ؛ 1«هنگام هروله كردن از هواى نفس خويش بگريز».
شكوه نماز جماعت به ياد ماندنى است!
و چه زيبا صفهاى نماز شكل مىگيرند! آيا كسى را جدا از صفهاى دايرهاى شكل مىنگرى؟ گويى همه مردمان، در جاى جاى زمين، روى به سمت كعبه گردانيدهاند. در مسجدالحرام، جز صفوف منسجم و متمايل به قبله واحد، چه چيز به چشم مىخورد؟ راستى آنگاه كه عبادت و جمعيت به هم مىآميزند و جلوهگر «يكى» مىشوند، مفهوم ناب توحيد نمودار نمىشود؟ فلسفه نماز و عبادت در اسلام، جز اين نيست؛ زيرا توحيد، ريشه دين است و آموزههاى اعتقادى و اخلاقى و رفتارى، به منزله شاخهها و ميوههاى آن.
امام رضا(ع)، در بيان فلسفه نماز جماعت مسلمانان، به ضرورت نمايان شدنِ اخلاص، توحيد، تسليم و پرستش خداوند اشاره دارد كه بىترديد بستر مناسبى، براى نيكى و تقواپيشگى شركتكنندگان در نماز جماعت خواهد بود.
إِنَّمَا جُعِلَتِ الْجَمَاعَةُ لِئَلاّ يَكُونَ الإِخْلاصُ وَ التَّوْحِيدُ وَ الإِسْلامُ وَ الْعِبَادَةُ لِلَّهِ إِلاّ ظَاهِراً مَكْشُوفاً مَشْهُوراً لأَنَّ فِي إِظْهَارِهِ حُجَّةً عَلَى أَهْلِ الشَّرْقِ وَ