68از خطاى كسانى است كه رؤيت خداوند را نفى مى‌كنند.» ¹

همچنين وى براى امكان رؤيت خدا، چنين استدلال مى‌كند:

«هر چيزى وجودش كامل‌تر باشد، براى ديدن سزاوارتر است و از آن‌جا كه خداوند اكمل موجودات است، براى ديدن از غير او سزاوارتر است و در نتيجه خداوند، بايد ديده شود.» ²نقد: آيا اين رؤيت و ديدن، با چشم دنيوى است؟ اگر مقصود اين است، لازمهاش جسمانيّت خداوند است و آيا اعتقاد به جسمانى بودن خداوند، سبب كفر و شرك نميآورد؟

اين عقيده، با اين كه ملازم با اشكالات تجسيم و تشبيه و امثال اين‌ها است، با آيات صريح قرآن در تضادّ مى‌باشد، از جمله آيه: (لاٰ تُدْرِكُهُ الْأَبْصٰارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصٰارَ وَ هُوَ اللَّطِيفُ