70(كشور) يمن آورده كه بدان «بَلَق» گفته مى‌شود. در بين دو سقف كعبه فضايى قرار گرفته است. آنچنانكه در «مختار الصحاح» در اين مورد آمده است، بَلَق داراى دو رنگ سياه و سفيد است.
مى‌گوييم: اين روزنه‌ها تا سال 843 هجرى بر سقف كعبه قرار داشتند. ليكن در اين سال «امير سودون محمدى» به فرمان «ملك اشرف برسباى» برخى تعميرات در مسجدالحرام و در كعبۀ مكّرمه صورت داد بطورى‌كه در اين تعميرات سنگهاى درونى كعبه را مرمّت نمود و روزنه‌هاى ياد شده، كه به وسيلۀ آن نور به درون كعبه مى‌تابيد، به وسيلۀ نامبرده برداشته شد و محل آن پوشيده گرديد تا بدين‌وسيله از ورود باران به درون كعبه جلوگيرى نمايد. سقف كعبه نيز در اين تعميرات، بطور كامل تجديد و مرمت گرديد.
بنابراين اينك ديگر اثرى از روزنه‌هاى ياد شده در درون كعبه وجود ندارد. اصلاحات ياد شده در روز دوم ماه صفر سال 843 به پايان رسيد. 1و مى‌گوييم: هم اكنون در درون كعبه هيچگونه روزنه‌اى براى تابيدن نور بدان وجود ندارد، ليكن روزنه‌اى به صورت دهانه هم اكنون در امتداد ناودان، در بالاى پلكان درونى كعبه قرار دارد كه بر روى آن پوششى است استوار و محكم و اين روزنه به هنگام بالا رفتن از پلكان ياد شده به طرف بام كعبه باز مى‌شود. از اين روزنه هيچگونه روشنايى به درون كعبه نفوذ نمى‌كند، همچنانكه آب باران نيز نمى‌تواند بدان وارد شود؛ زيرا اين دهانه صرفاً راهى است براى رفتن به بام كعبه.
پلكان درونى كعبه كه به بام خانۀ خدا منتهى مى‌شود
طبق نوشته‌هاى مورّخان، در بناى كعبه كه به وسيلۀ ابراهيم عليه السلام ساخته شد. گِل، آهك و يا گچ به كار نرفته بود. به عبارتى ديگر، آن حضرت سنگهاى ديوار كعبه را تك تك بر روى هم قرار داد و اين چهار ديوارى را بدون سقف و در بالا برد. بنابراين براى بالا رفتن