32اين ديوار تا هنگام بازسازى كعبه توسط قريش به همان حال باقى بود. اين سيل به «سيل فاره» معروف شد و شنيدم كه آن زن از قبيلۀ بنى‌بكر بوده است.»
لازم به گفتن است كه ارتفاع ديوار مزبور بر گِرد خانۀ كعبه به اندازۀ قامت يك انسان بوده است؛ يعنى به اندازه‌اى كه سيل در آن زمان بالا مى‌آمده است؛ زيرا در دوران خزاعيان، كعبه نسبت به اطراف خود در نقطۀ مرتفعى قرار داشت و بر خلاف اين دوران، كه كعبه در گودترين نقطه نسبت به اطراف خود واقع شده، اطراف كعبه به صورت دشتى پايين و گود بوده است.
ارتفاع كعبه در دوران خزاعه، نُه ذراع بوده است كه همان ارتفاع خانۀ خدا ساخته شده توسط حضرت ابراهيم خليل عليه السلام بوده است. ديوارى كه خزاعيان بر گِرد خانۀ كعبه كشيده بودند، داراى درى از روى زمين همانند درِ كعبه بود كه درست در مقابل درِ خانۀ خدا قرار داشت. بين ديوار ساخته شده بر پيرامون كعبه و خانۀ كعبه فضايى به اندازۀ نيمى از مطاف كنونى مسجدالحرام (منظور كعبه و مقام ابراهيم است) وجود داشت و خزاعيان و ديگر طواف كنندگان در داخل آن، بين ديوار و خانۀ كعبه طواف مى‌كرده‌اند.
ساختمان كعبه به دست قُصىّ بن كلاب
در كتاب «تاريخ الغازى» چنين آمده است:
دربارۀ ساختمان كعبه به وسيلۀ قصى در «الاعلام» آمده است كه زبير بن بكار قاضى مكّه در كتاب «النسب» روايت كرده: هنگامى‌كه قصى بن كلاب ولايت كعبه را به دست گرفت، هزينۀ آن را نزد خود جمع كرد و سپس كعبه را ويران ساخت و از نو آن را آنچنان بنا كرد كه پيش از او هيچ كس آنچنان ساختمانى از كعبه بنا نكرده بود.
«ابو عبداللّٰه محمد ابن عايد دمشقى» در كتاب «فى مغازيه» گفته است:
«قصى بن كلاب» كعبه را بنا كرد و ماوردى در «احكام السلطانيه» آن را تأييد كرده و گفته است: نخستين شخص از قريش، پس از ابراهيم عليه السلام كه ساختمان كعبه را بنا كرد، «قصى بن كلاب» بود و سقفى از چوب دَوم 1 و شاخۀ درخت نخل بر آن قرار داد.