91مراد آيه موعظه ونصيحت مى‌باشد) تمامى مفسرين در تفاسير خود «موتى» را مثالى براى افراد سيه دل وگمراه كه مهر عدم هدايت بر قلب آنان زده شده دانسته‌اند.
و در صحيح بخارى است كه عمربن خطاب وقتى پيامبر صلى الله عليه و آله كشته شدگان بدر را (اعم از كفار وشهدا) با اسامى آنان و پدرانشان مورد خطاب قرار داد، اعتراض نمود؛ كه:
تنادي ناساً أمواتاً؟ قال رسول اللّٰه صلى الله عليه و آله : «وَمَا أنْتُمْ بِأسْمَع لِمَا قُلْتُ مِنْهُمْ 1؛ و شما شنواتر نيستيد در آنچه را كه من به اينها گفتم.»
بخارى در روايت ديگرى آورده:
«والّذي نفس محمد بيده ما أنتم بأسمع منهم 2؛ قسم به خداوندى كه جانم در دست اوست، شما شنواتر از اينها نمى‌باشيد.»
در باب ممنوعيت از بناى بر قبر، اين حديث را كه در صحيح بخارى مكرر آمده : «لعن اللّٰه اليهود والنصارى اتَّخذوا قبور أنبيائهم مسجداً 3. نقل مى‌كنند، كه حضرت