39ند در اصل به معناى مِثلى است كه با مِثل خود دشمنى دارد.»

6 - «نديد الشئ مشاركه فى جوهره ، و ذلك ضرب من المماثلة ، فان ّ المثل يقال فى أى ّ مشاركة كانت ، فكّل ندّ مثل و ليس كل مثل ندّ... إن ّ الندّ يقال فى ما يشارك فى الجوهر فقط، و الشبه يقال فيما يشارك فى الكيفية فقط، و المساوى يقال فيما يشارك فى الكميّة فقط، و الشكل يقال فيما يشارك فى القدر و المساحة فقط، و المثل عام ّ فى جميع ذلك ، و لهذا لمّا أراد الله تعالى نفى الشبيه من كل وجه خصّه بالذكر فقال : ليس كمثله شيء ¹؛ به چيزى كه با چيز ديگر در ذات و جوهر يكسان باشند نديد گويند. نديد، نوع خاصّى از مشابهت است، برخلاف مثل كه در هر نوع از مشابهت استعمال مى‌شود. اگر دو شىء با يكديگر در جوهر يكسان باشند به آن نديد و اگر در چگونگى و كيفيت يكسان، باشند به آن شبه مى‌گويند و اگر در كميت يكسان باشند به آن مساوى و اگر در مقدار و مساحت يكسان باشند به آن، شكل مى‌گويند؛ اما كلمۀ مثل در تمام موارد ياد شده استعمال مى‌شود و چون خدا مى‌خواست تمام شباهت‌ها را نفى كند، كلمۀ مثل را به كار برد و فرمود : هيچ چيزى مثل خدا نيست.»

7 - «يقال لقى القوم أضدادهم و أندادهم أى أقرانهم «الندّ (بالكسر) المثل و النظير، جمع أنداد ²؛ وقتى گفته مى‌شود: فلان گروه با اضداد و انداد خود ديدار كردند؛ يعنى با همسن و سال‌هاى