144شريف

«ما بَيْنَ بَيتي و قبْري رَوْضَة مِنْ رياضِ الجنّة» بدين معنى كه علما و مورّخان اين حديث شريف را كه از پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله در مورد روضه شريفه نقل گرديده است، چنين توجيه مى‌كنند و اين فضيلت و شرافت را چنين تعليل مى‌كنند كه: شايد به جهت دفن شدن پيكر پاك دختر رسول خدا صلى الله عليه و آله در روضۀ مطهّره است كه اين كرامت و فضيلت به اين مكان مقدّس اختصاص و تعلّق يافته و موجب تفضيل و ترجيح روضه بر ساير نقاط مسجد گرديده است.

آنچه پيشتر از شيخ صدوق و طبرسى نقل كرديم، گواه صريح بر اين مطلب است و گواه سوم سخن ابن شهراشوب است كه پس از نقل نظريۀ شيخ طوسى؛(والأصوب أنّها مدفونة في دارها أو في الروضة)مى‌گويد:«و يؤيّد قَولَهُ قولُ النبيّ صلى الله عليه و آله :

«بين قبري ومنبري روضة من رياض الجنّة». ¹

و بالاخره گواه ديگر، گفتار شيخ ابوالفتوح رازى در رسالۀ«حسنيّه»است كه از زبان اين بانو در حضور هارون الرشيد چنين مى‌گويد: ... و در ميانۀ قبر و منبر دفن كردند به حكم حديث

«ما بين قبري و منبري روضة من رياض الجنّة». ²

و نمونه‌هاى ديگر از گفتار علما و دانشمندان كه نقل همۀ آنها موجب اطاله خواهد شد.

نتيجه اينكه احتمال دفن شدن حضرت زهرا عليها السلام در روضه دليل روشنى ندارد بجز برداشت ضعيف از حديث ياد شده. بطورى‌كه در آخر بحث اشاره خواهيم كرد، اين در حالى است كه دفن شدن در مسجد، كه براى عبادت وقف شده است، از نظر شرعى مجوزى ندارد.

روضه وبيت يكى است

بايد گفت با توجه به مضمون روايات گذشته كه ائمۀ هدى عليهم السلام روضه را مفهوماً و يا حكماً به بيوت پيامبر صلى الله عليه و آله و بيت حضرت زهرا عليها السلام اطلاق نموده‌اند و بلكه مصداق بارز