84عمرو بن ربيعه نخستين كسى بود كه دين حضرت ابراهيم عليه السلام را تغيير داد. او رهسپار شام شد و به جاى خود مردى از خاندان عبد بن ضخم را به توليت كعبه گماشت كه به وى «آكل المروه» 1 مى‌گفتند. در آن زمان عمرو و اهل مكه، بر آيين ابراهيم عليه السلام بودند.
وقتى عمرو بن ربيعه به شام رسيد در بلقاء 2 اقامت گزيد.
وى در آن جا مردمانى را ديد كه بت مى‌پرستيدند؛ به آنها گفت: اين چيست كه مى‌پرستيد؟ گفتند: اينان خدايانى هستند كه براى خود برگزيده‌ايم و در نبرد با دشمنان خويش، از آنها يارى مى‌جوييم و براى بيماران خود شفا مى‌طلبيم. سخن ايشان او را خوش آمد و گفت:
يكى از آنها را به من دهيد تا به ديار خود برم. من صاحب و متولى بيت‌اللّٰه الحرام هستم و نمايندگان عرب از هر سو نزد من مى‌آيند. آنها بتى به وى دادند كه «هُبَل» نام داشت. او آن را با خود برد و براى پرستش مردم در مكه نصب كرد. عرب‌ها نيز از او پيروى كردند. فاكهى بقيۀ خبر را نيز آورده و در قول چهارم، دربارۀ علت خروج جرهمى‌ها مطالبى نوشته است.
ازرقى اندكى از اخبار عمرو بن لحى را آورده و مطالبى، افزون بر آن چه گفته را روشن ساخته است. وى خبرى طولانى دربارۀ ولايت خزاعه بر كعبه پس از جرهمى‌ها آورده و مى‌گويد:
پس از آن، لُحىّ كه همان ربيعة بن حارثه بن عمرو بن عامر بود، با فهيره دختر عامر بن عمرو بن حارث بن مضاض بن عمرو جرهمى ازدواج كرد كه از او عمرو زاده شد و او همان عمرو بن لُحىّ است كه در مكه و در ميان عرب به مرتبه‌اى از بزرگى و افتخار و والايى رسيد كه پيش و پس از او، هيچ عربى در جاهليت بدان مقام نرسيده بود. او همان كسى است كه ده‌هزار شتر را ميان عرب تقسيم كرد و پيش از آن تعداد بيست شتر نر را از يك چشم نابينا كرد؛ زيرا در جاهليت رسم بر اين بود كه تعداد شتران هر كس به هزار