67
باب سى‌ام:در بيان جا بجايى ماه‌هاى حرام به دست اعراب‌و خاندان حمس، حلة و طلس
ازرقى در روايتى كه سند آن به خودش مى‌رسد گفته است: جدّم از قول سعيد بن سالم، از عثمان بن ساج، از محمد بن اسحاق از كلبى در روايتى كه از ابوصالح خدمتكار امّ‌هانى به نقل از ابن‌عباس ذكر كرده، مطالبى دربارۀ حمس آورده است. ابن‌اسحاق در ادامه مى‌گويد: به گفتۀ كلبى، نخستين فرد از خاندان مضر، كه انساء كرد و ماه‌ها را جا بجا نمود، مالك بن كنانه بود؛ بدين صورت كه مالك بن كنانه، داماد معاوية بن ثور كِندى بود كه در آن زمان در كِنده مى‌زيست. پيش از آن، انساء در خاندان كِنده صورت مى‌گرفت، زيرا ايشان پيش‌تر شاهان اعراب از خاندان ربيعه و مضر بودند و خاندان كنده، همنشينان شاهان بودند در نتيجه ثعلب بن مالك و پس از وى، حارث بن مالك بن كنانه يعنى قلمس و سپس سويد بن قلمس به كار انساء پرداختند و از آن پس، انساء در خاندان فقيم از خاندان ثعلبة قرار گرفت تا به اسلام رسيد. آخرين نفر از ايشان كه كار انساء انجام داد، ابوثمامه جُنادة بن عَوف بن أمية بن عبداللّٰه بن فقيم بود كه در زمان خلافت عمر بن خطاب به كنار حجرالأسود آمد، وقتى ازدحام مردم را در آن جا ديد گفت: اى مردم ما همسايگان حجرالأسود هستيم (و به سخن ما گوش كنيد) و ماه‌هاى حرام را به تأخير اندازيد. عمر، او را با پرتاب سنگى مورد خطاب قرار داد و گفت: اى پست فرومايه، خداوند به وسيلۀ دين اسلام، عزت و افتخار را از تو ستاند. همگى اينان در زمان جاهليت