36مختصر آن نسخه‌اى در كتابخانۀ مكة المكرمه(ش 74(2)فقه حنفى)بر جاى مانده است.
تقى‌الدين محمد بن فهد هاشمى مكى(م 871)از ديگر مورخان مكه است.
خاندان فهد يكى از خاندان‌هاى برجستۀ شافعى مكه در قرن نهم و دهم است كه نسل اندر نسل،راوى حديث بوده‌اند و مهم‌ترين سهم را در نگارش تاريخ مكه و عالمان آن دارند.شمار زيادى از عالمان اين خاندان را الهيله در« التاريخ المؤرخون بمكة »صص 99 -107 آورده است.در ادامه از كسانى از آنها كه آثارى در تاريخ مكه دارند به ترتيب سال در گذشت ياد خواهد شد.وى از عالمان برجستۀ قرن نهم هجرى است و يكى از مهم‌ترين كتابخانه‌هاى شخصى آن دوره را داشته است.يكى از آثار وى دربارۀ مكه كتاب« الإبانة بما ورد فى جبل النور »است كه نام آن را سخاوى در« الضوء اللامع »ياد كرده است.« بهجة الرماثة بما ورد فى فضل المساجد الثلاثة ».وى نيز تنها از سوى سخاوى معرفى شده است.
تقى‌الدين نجم بن فهد يا محمد بن محمد بن فهد هاشمى(812-885)از برجسته‌ترين نويسندگانى است كه آثارى در تاريخ مكه تأليف كرده است.آثار وى در اين زمينه عبارت است از:« إتحاف الورى بأخبار ام القرى »كه كهن‌ترين كتاب سال‌شمار در تاريخ مكه دانسته شده است.وى رخدادهاى مكّه را از سال نخست هجرى آغاز كرده و تا سال 885 كه سال وفات اوست ادامه داده است.اين كتاب در چهار مجلد توسط دانشگاه ام‌القرى به چاپ رسيده است.كتاب ديگر او« بغية المرام بأخبار ولاة البلد الحرام »است كه وى به ترتيب تاريخى از نخستين والى مكه منصوب توسط پيامبر صلى الله عليه و آله يعنى عتاب بن اسَيْد آغاز كرده اما به دليل فوتش نتوانسته آن را تمام كند.نسخه‌اى از اين كتاب بر جاى مانده است.كتاب ديگر او با عنوان« الدر الكمين بذيل العقد الثمين فى تاريخ البلد الأمين »است كه ذيل كتاب فاسى است.
فخرالدين ابوبكر بن على بن ظهيره قرشى(م 889)كتابى با عنوان« شفاء الغليل و دواء العليل فى حج بيت الرب العظيم الجليل »نگاشته كه بخشى از آن در تاريخ كعبه و