28
ذٰلِكَ الْكِتٰابُ لاٰ رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ ؛ 1آن كتابى بدون ريب و شك است، هدايت‌كننده‌ى متقيان.
هر نوع احتمال تحريف و تغييرى درباره‌ى قرآن موجب راه يافتن شك و ريب در اين كتاب مى‌شود و به طور دايم ذهن را به خود مشغول مى‌كند كه مبادا آنچه مايه‌ى هدايت و تحقق اهداف اين كتاب است،با تحريف،دگرگون يا حذف شده باشد؛ ليكن اين آيات،به دليل نكره در سياق نفى،هر نوع ترديدى را در اين‌باره بى‌مورد مى‌داند.
البته نبايد احتمال داد كه آيات مورد استناد در عدم تحريف،خود تحريف شده‌اند؛زيرا اين نوع تحريف،تحريف به زياده است كه هيچ قائلى ندارد؛حتى تحريف‌گرايان نيز هرگز اين آيات را در زمره‌ى آيات تحريف‌شده محسوب نكرده‌اند؛ افزون بر آن،تحريف آيات مورد بحث،خلاف مقصود تحريف‌كنندگان را اثبات مى‌كند؛چه اين كه مقايسه‌ى ساختار و محتواى اين آيات با آيات قبل و بعد آنها نيز نشان مى‌دهد كه آنها مجموعه‌اى منسجم و به هم پيوسته‌اند و تمام اوصاف اعجازى قرآن را دارند،به گونه‌اى كه هيچ ترديدى در قرآن بودن آنها نيست.
3.به كدام دسته از احاديث براى سلامت قرآن از تحريف استدلال شده است و چه كسانى اين دليل را مد نظر قرار داده‌اند؟
بر سلامت قرآن از تحريف به احاديث بى‌شمارى در گروه‌هاى متعدد،مى‌توان استدلال كرد.البته اين به معناى نياز قرآن به احاديث در اين‌باره نيست؛چون در واقع اين احاديث‌اند كه بايد اعتبارشان را از قرآن دريافت كنند و صحت و سقمشان را با محك قرآن به دست آورند؛ليكن چون نوع اين احاديث در گواه بودنشان بر سلامت قرآن از تحريف،از سوى خود قرآن تأييد مى‌شود،مورد استناد قرار گرفته‌اند.برخى از اين احاديث در چند دسته بدين شرح‌اند: