29
...قُلْ مٰا يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لاٰ دُعٰاؤُكُمْ ... . 1
و حاجى بايد بداند كه گرچه در عتبات عاليات ومَشاهد مشرّفه واماكن وازمنۀ حجّ، عرض حاجت دنيوى واُخروى به محضر حضرت حقّ بردن خلاف نيست ولى نزد اولياى خدا وشيفتگان جمال ذوالجلالش دعا براى رسيدن به مرحلۀ «كمال الانقطاع» وتحصيل نورانيّت، بصيرت قلوب و وصول و اتّصال به معدن عظمت، وكنار زدن حجابهاى ظلمت، وسر بر آستانش سودن، و آسودن است.
اى برادران وخواهران، اينك كه به توفيق حقّ عازم حريم حرم امن «الهى» وراهى سرزمين مقدّس وحى، گشتهايد.
به آواى آن شب زندهدار معصوم؛ حضرت سالار شهيدان، گوش فرا دهيد، كه در مناجات شعبانيهاش به درگاه واهب المواهب عرض مىكند:
«...إِلٰهِي هَبْ لِي كَمٰالَ الْاِنْقِطٰاعِ إِلَيْكَ، وَ أَنِرْ أَبْصٰارَ قُلُوبِنٰا «بار الها كمال انقطاع وبريدن از ديگران وپيوستن بهخويش رابهمنعنايتفرما، وديدگان دلهاى ما را