28پيروزى و رستگارى مىباشد.
و مرحوم كلينى در «اصول كافى» به اسناد خود از زراره از امام باقر عليه السلام ذيل آيۀ شريفۀ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبٰادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دٰاخِرِينَ . 1
آورده كه حضرت فرمودند: منظور از عبادت در آيۀ شريفه دعا است. وبعد فرمودند:
«وَأَفْضَلُ الْعِبٰادَةِ الدُّعٰاءُ» ، «وبهترين عبادتها، دعا است». 2
و آنچه از شيوۀ زندگى معنوى پيامبران الهى وائمۀ معصومين وبزرگان اسلام به ما رسيده نيز اين معنا را تصديق و تأييد مىكند، كه بالاترين مقام انسان، مقام عبوديّت است كه توفيق بندگى حضرت ذوالجلال نصيبش مىگردد، و اصلىترين مرتبه و شيرينترين مرحلۀ عبادت، مرحلۀ دعا و ايجاد ارتباط بنده با خدا، وتوفيق تضرّع و توبه، واظهار خضوع وخشوع، واعلان تقديس وتسبيح وتحميد حقّ است، كه اگر بنده اهل دعا نباشد مورد توجّه خدا نخواهد بود: