12حضرت در قرآن و يا سنت حضرت رسول صلى الله عليه و آله وارد شده باشد - چنان كه وارد شده است - هردو يك مبدأ داشته و در يك زمان متولد شده‌اند.
در اين‌صورت، «اسلام» و «تشيع» دو واژه‌اند كه از مكتب واحدى حكايت دارند و به يك حقيقت اشاره مى‌كنند.
تشيع، جز پذيرش اسلام به‌صورت يك مكتب الهى، كه يكى از اجزاى آن ولايتِ بلافصل اميرمؤمنان است، چيز ديگرى نيست و انسان متشيّع همان مسلمانى است كه به آنچه در قرآن و سنت آمده و يكى از آنها پيروى از اميرمؤمنان و خلافت اوست، معتقد باشد.
خوشبختانه دلايل قاطعى بر چنين مطلبى گواهى مى‌دهد؛ رسول گرمى صلى الله عليه و آله در سومين سال بعثت، كه به حكم آيۀ وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ 1 مأمور شد بنى‌هاشم را به اسلام فرابخواند و در مجلسى كه آنان را به توحيد و نبوت خويش و معاد روز قيامت دعوت كرد، در همان مجلس، ولايت و خلافت على عليه السلام را نيز اعلام نمود و چنين فرمود: