92خود را بر قبر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله گذاشته است. با شتاب به سوى او آمد و گردن او را گرفت، از جاى بلند كرد و گفت: مى‌دانى چه مى‌كنى؟ منظور وى اين بود كه چرا به زيارت سنگ و كلوخ آمده‌اى؟

زائر كه ابوايوب انصارى از صحابۀ پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله بود، گفت: آرى خوب ميدانم كه چه مى‌كنم. من هرگز به زيارت سنگ نيامده‌ام، بلكه به زيارت پيامبر آمده‌ام. آنگاه گفت: از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه فرمود: بر دين خدا گريه نكنيد، اگر متوليانش اهل بودند و آن گاه كه نااهلان بر آن حكم راندند، برايش بگرييد.» ¹

جالب است كه اين حديث را حاكم و ذهبى هر دو صحيح مى‌دانند. تقى‌الدين سبكى مى‌گويد: علما بر استحباب زيارت قبور اجماع كرده‌اند. ²

سمهودى مى‌گويد: بر اساس روايت صحيح زيارت قبور يك امر اجماعى است. ³

در مورد روايت ابوهريره دليل وهابيت بر حرمت سفر هم دو احتمال است.

اوّل اينكه مستثنى فيه «مسجدٌ من المساجد» باشد. در آن صورت، حرمت شدّ رحال براى زيارت قبر پيامبر نيست، زيرا قبر پيامبر مسجد نيست.

دوم اينكه اخذ به عموم روايت هم ممكن نيست؛ زيرا