55سرنگون كردند.
حتى مىتوان گفت مرثيههاى زينب بربالين برادرش ، رو كردن به سوى مدينه و سخن گفتن با جدّ و مادرش ، رفتار و كردارش در عصر روز عاشورا و صبح روز بعد جنبۀ تبليغى داشته و كاملاً حساب شده و دقيق بوده است و به وسيلۀ همان سخنان و اعمال خود ، زمينۀ انقلاب برضدّ ستمگران را در ميان مردم فراهمكرده و از فرصت كه پيش آمده حدّ اكثر استفاده را براى به ثمر رساندن قيام مقدس امام عليه السلام كرده است، چنانكه مادرش فاطمه عليها السلام نيز گاهى از چنين فرصتها و وسايلى استفاده مىكرد و انحرافات پيش آمده و ظلمهايى را كه به او شده بود به گوش فريب خوردگان مىرسانيد.
* * *
براى نمونه برخى از مرثيههاى نقل شده در تاريخ را ذكر مىكنيم.
مرحوم سيد رحمه الله در كتاب «لهوف» از «حميد بن مسلم» چنين روايت مىكند:
عصر عاشورا زنان را از خيمهها بيرون ريختند و آن خيمهها را آتشزدند، در اين وقت زنان صيحه مىزدند و چون چشمشان به كشتگان افتاد لطمه بهصورت زدند.
راوى مىگويد: به خدا سوگند دختر على عليه السلام را فراموش نمىكنم كه در مرثيۀ برادرش حسين عليه السلام با صوتى حزين و دلى غمگين مىگفت:
«وا مُحَمّداه! صَلّى عَلَيْكَ مَليكُ السَّماٰءِ، هٰذاٰ حُسَينٌ