35در رهبرى و نافرمانى و سرپيچى از دستور پيغمبر احساس مىكرد و مسلمانان را تهديد مىنمود گوشزد فرمود، و چون ديد از اين راه نتيجۀ مطلوب عايدش نمىشود حتى از طريق گريه و ناله، نارضايتى خود را از نظام حاكم و انحرافاتى كه پيش آمده بود اظهار مىداشت.
يادگار اين بانوى بزرگ يعنى زينب كبرى عليها السلام نيز وقتى احساس كرد مسئوليت بزرگ جهاد در راه دين و پيكار و مبارزۀ با بىدينان بهدوشش آمده و در اينراه بايد از مال و همسر و فرزند بگذرد و حتى اگر لازم شود از دادن جان نيز دريغ نكند با كمال شهامت و فداكارى از خانه و كاشانه و همسر و زندگى دست كشيد و فرزند يا فرزندان خود را نيز براى قربانى بههمراه خود به قربانگاه نينوا آورد و در همه جا، يارى مهربان و دلسوز براى رهبر عاليقدر اين قيام و نهضت مقدس يعنى حضرت اباعبداللّٰه الحسين «روحى و ارواح العالمين له الفدا» بود.
عصر عاشورا هنگامى كه آن حجت الهى به درجۀ شهادت رسيد، و مسؤوليت عمدۀ ديگرى از اين مبارزۀمقدس بر مسؤوليت قبلى او افزوده شد و بار تازهاى از اين رسالت سنگين بهدوش اين بانوى شجاع نهاده شد كه با كمال شهامت و بزرگوارى و گذشت و فداكارى همچون كوهى پولادين و سدّى آهنين در برابر دشمنان منحرف و گرگان خونخوار ضدّ دين و انسانيت قيام كرد و حتى در موارد چندى جان فرزند برومند برادر و حجتاللّٰه زمان يعنى حضرت سجاد عليه السلام را از مرگ رهانيد. و در