103ايشان را نديدم.
روحانى كاروانى كه مرحوم ابوى با آن كاروان بود، اينجا هستند و ايشان هم در آن سال شاهد ماجراى گم شدن پدرم بودند.»
در راه عرفات
حجت‌الاسلام آقاى محمدحسين مؤمن‌پور داستان ديگرى دارند بدين شرح كه:
«حدود سال 1351 هجرى شمسى، به عنوان روحانى كاروان به حج مشرف شده بودم. در آن دوران كاروان‌ها عزّت امروز را نداشتند و برخى از مديران كاروان‌ها، آن چه را مى‌خواستند انجام مى‌دادند و خيلى مقيد به رعايتِ دقيق مسائل شرعى نبودند.
نزديك ظهر روز هشتم ذيحجه بود كه زائران را جمع كرده، كيفيت احرام حج تمتع و مسائل مربوط به آن را برايشان توضيح دادم و گفتم: گر چه احرام بستن در تمام شهر مكه جايز است ولى به لحاظ رعايت احتياط و براى درك ثواب بيشتر، ان شاءاللّٰه دستجمعى به مسجدالحرام مى‌رويم و پشت مقام ابراهيم نيت كرده،