68صادق - ع - است با ژستى روشنفكرانه به آن حضرت مى‌گويد: 1
«إلى كم تدوسون هذا البيدر؟ وتلوذونَ بهذا الحجر وتعبدون هذا البيت المرفوع بالطّوب والمدر؟ وتهرولون حوله هرولة البعير اذا نفر؟ من فكّر فى هذا وقدّر، عَلِمَ انّه فعل غير حكيم ولا ذى نظر، فقل فإنّك رأس هذا الأمر وسنامه وأبوك أُسّه ونظامه.» 2
«تا به كى اين خرمن را مى‌كوبيد و به اين سنگ پناه مى‌آوريد، واين خانۀ از سنگ و گِل برافراشته شده را مى‌پرستيد، و چونان شتران رم كرده، گرداگرد آن هروله 3 مى‌كنيد، هر كس در اين [ رفتارها [ انديشه كرده، تأمّل كند مى‌داند كه اينها، كار انسان حكيم و صاحب نظر نيست!»
سپس خطاب به امام صادق - ع - مى‌گويد:
«شما كه در صدر و نوك پيكان اين امر قرار داريد و پدرت نيز پايه‌گذار و شكل دهندۀ آن بوده است، پاسخ اين سخن را بازگوى.»
امام - ع - لب به سخن گشوده، به گوشه‌اى از اسرار اشارتى مى‌كند و مى‌فرمايد:
«هذا بيت استعبد اللّٰه به خلقَهُ ليختبر طاعتهم فى اتيانه، فحثّهم على تعظيمه وزيارته، وجعله قبلةً للمصلّين له، فهو شعبة من رضوانه، ويؤدّى الى غفرانه ...»