5و نيز مى‌فرمايد:
وَ مٰا آتٰاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ مٰا نَهٰاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا ... . (حشر:7)
آنچه رسول خدا صلى الله عليه و آله به شما مى‌فرمايد، بگيريد و از آنچه شما را باز مى‌دارد، دورى كنيد.
اميرمؤمنان على عليه السلام در فرازى از نهج البلاغه مى‌فرمايد:
همانا رسول خدا صلى الله عليه و آله كافى است كه نمونه و سرمشق تو قرار گيرد و راهنماى تو بر نكوهيدگى و عيبناكى دنيا و خوارى‌ها و زشتى‌هاى فراوان آن شود؛ چون هر سوى آن از او گرفته و براى غير او گسترده شد و برخوردارى از آن از او بريده و زينت‌هايش از او دور كرده شد.
پس به پيامبر پاك و مطهر خود اقتدا كن كه روش او نمودار و سرمشقى است براى كسى كه اقتدا جويد و تسلايى براى كسى كه تسليت خواهد و محبوب‌ترين بندگان نزد خدا كسى است كه رفتار پيامبرش را سرمشق خود سازد و به دنبال او رود. از دنيا اندكى به قدر ضرورت و با سختى و مشقت مى‌خورد و به آن با گوشه چشم نيز نگاه و توجه نمى‌كرد. پهلوى او از همه مردم تهى‌تر و شكم او از همه خالى‌تر بود. دنيا به او عرضه شد و او از پذيرفتن آن سر برتافت. اگر خداى سبحان چيزى را دشمن مى‌داشت، او نيز آن را دشمن مى‌داشت و اگر خداوند چيزى را خوار شمرده، او نيز آن را خوار انگاشت و اگر چيزى را كوچك ساخته، او نيز آن را كوچك دانست و اگر جز اين نبود كه آنچه خدا و رسول او دشمن داشته‌اند، دوست مى‌داريم و آنچه خدا و رسول او حقير و ناچيز دانسته‌اند، بزرگ و عظيم مى‌پنداريم، همين براى نشان دادن مخالفت‌ها با خدا و سرپيچى ما از فرمان الهى كافى بود. همانا آن بزرگوار بر روى