80مطابق فرمايش معصوم(ع) در اين سرزمين جبرئيل(ع) به ابراهيم(ع) گفت كه از خداوند چيزى بخواه. روايت ديگرى، مى‌گويد كه جبرئيل(ع) به آدم(ع) گفت: تمنّى كن و از خدا چيزى بخواه و او تمنّاى بهشت كرد (ر.ك: آيت‌الله جوادى‌آملى، صهباى حجّ). در سرزمين منى، جايگاههاى مهمى چون قربانگاه، جمرات سه‌گانه و مسجد خيف قرار دارند.
مِنى نه تنها خود وصول به تمنيّات و آرزوهاست كه بايد چنين نيز احساس شود، كه اين وادى محلّ خواستن و تمنّاى از حضرت احديّت و استجابت اوست. پس از معرفت يافتن در عرفات، و رسيدن به مرتبه شعور در مشعرالحرام، اينك مكان تمنّا، كه قاعدتاً حاجى بايد فهميده باشد كه از «او» چه چيزى را تمنّا كند. پس از «دو» وقوف، كه زمينۀ انديشيدن و آگاه شدن است، اينك منى، مكانِ عمل است: رمى جمرات، قربانى و حلق.
جمرات
جمرات، سه نقطه‌اند در صحراى منى، كه به «جمرة اولى»، «جمرة وسطى» و «جمرة عقبه» معروف‌اند. اين نقاط در گذشته هر كدام به صورت ستونى بودند كه حاجيان به هر كدام هفت سنگ‌ريزه پرتاب مى‌كردند. اخيراًستونها تطويل و به صورت ديوارهايى درآمده‌اند، تا حاجيان در اثر ازدحام مشكل نداشته باشند. كاش روزى بيايد كه جملگى بندگان خدا در عدم تبعيّت از شيطان و راندن او از حريم انسانى خويش چنين بر يكديگر پيشى گيرند. اينها نقاطى هستند كه شيطان بر ابراهيم(ع) ظاهر شده و سعى در منصرف كردن او از قربانى كردن