17«خواب» با اين آيه استدلال كرده‌اند. 1
نظريه فقهاى اهل سنت
ابن رشد نظريه فقهاى اهل سنت را در مورد ناقض بودن «خواب» به سه دسته تقسيم مى‌كند:
الف : گروهى آن را - چه اندك باشد، چه بسيار - حدث و ناقض وضو مى‌دانند. - چنانكه در دنبالۀ بحث خواهيم گفت، فقهاى شافعى و حنبلى بر اين نظريه‌اند - .
ب : دسته‌اى ديگر آن را حدث و موجب وضو نمى‌دانند مگر اينكه يقين كند در خواب حدثى از او سر زده است.
ج : گروه سوّم فرق نهاده‌اند ميان خواب سبك، و خواب سنگين و تنها دومى را ناقض وضو دانسته‌اند. نظريه اكثريت فقهاى اهل تسنن همين است. 2
يادآورى اين نكته لازم است كه اين مسأله از اينجا ريشه مى‌گيرد كه آيا «خواب» خود حدثى است مستقل و موجب نقض وضو؟ يا اينكه خواب موضوعيّت ندارد ولى چون در حال خواب بدن سست مى‌شود و ممكن است موجب حدثى ديگر شود، از اين جهت ناقض وضو است؟ فقهاى شيعه بر اساس روايات امامان معصوم - عليهم السلام - و آيۀ وضو، خواب مستولى بر چشم و گوش را بطور اطلاق ناقض مى‌دانند، چه در حال ايستاده، چه نشسته و چه در حالات ديگر و اين معنا صراحتاً در