19گوشتش را مصرف نمى‌كنيم و حتى مردۀ خود را در قبر، به سوى آن مى‌گذاريم.
ما كه حقيقت حج را درك نمى‌كنيم ولى همين قدر مى‌دانيم كه امامان معصوم ما پياده به سوى آن مى‌شتافتند و از ماهها قبل خود را آمادۀ اين سفر مى‌كردند و در دعاهاى ماه رمضان هر صبح و شام با ناله،
«اللهم ارزقنى حج بيتك الحرام» مى‌گفتند و همين كه به مكّه مى‌رسيدند، كفش خود را در مى‌آوردند و گريه مى‌كردند. براى حج بودجه صرف مى‌كردند و حتى ناشناس در كاروانها به ساير زائران خانه خدمت مى‌نمودند.
بنابراين، حسابِ اين سفر، از همۀ سفرها جدا است. حاجى در اين سفر سه نوع وظيفه دارد:
1 - وظيفه‌اى نسبت به مال خود: كه خمس و زكات مالش را بدهد بطورى كه حق مردم در مال او نباشد و بهترين مال خود را صرف كند.
2 - وظيفه‌اى نسبت به خودش: توبه و شكر نمايد. قصد و نيّت خود را اصلاح كند.
3 - وظيفه‌اى نسبت به مردم: از مردم عذرخواهى كند. به محرومان و مستضعفان و بستگان رسيدگى نمايد. دوستان را از رفتن خود با خبر كند.
اين سفر به قدرى ارزش داشت كه اگر شترى لب به نجاست مى‌زد براى سفر حج سوار آن نمى‌شدند، راستى مگر مى‌شود با هر بنزينى هواپيما پرواز كند؟ مگر بدون داشتن آمادگى و اطلاعات لازم مى‌توان پرواز معنوى داشت؟
به هر حال، حج يك سفر ساده و عادّى نيست، مظهر اسلام است. اسلام